şeref

kalp kapakçıkları gibi, kapanıp açıldıkça yaşıyorum. kapanmalarıma her seferinde bozulup açılmalarıma her seferinde şükreden aynı ben miyim, bilmem. ama böyle kabarıp inmelerim olmasa idi, denizin üstündeki dalga, yani denizin kendisi olur muydum?

burayla ora arasındaki görünmez berzah, siyah zeminle beyaz zeminin kesiştiği yerdeki görünmez çizgi, yani sırat. siyaha ne bu surat?

eski/z/02