fitne

anlamadıkça debelendim ama ben sana anlamadıklarımı anlattığın için değil, anlamadıklarımla da mesut olunur bildirdiğin için meftunum. kayıp gittikçe dönüp hızlandıkça bu flu hâle ancak dönenerek katıldım. kendimi tanımadım, kimlik kartım kartlaştı. kimliğim kim?

navona meydanında güneşin alnında en güzel anlarımdı cenk ve cihat ettiğim kendim değil de kimdi? sen ben değil de kimdin?

ayasofyada ilk cuma doğmuşum.
karaların üstünden gemi olmuş kaymışım
taşlar zikretmiş avcunun içinden seni
gemiler kaymış,
bu garip vücudum bir kadın savaşçı,
salınmış.

bağırmışsın: bak hüma bak... işte o an görmüşüm cümle alemi,
bahçende başımı sana doğru tutup çevirten ses de aynıydı.
hoyrat, kararlı, her hücremden daha ben.

sarı çiçekler

burnuma doluyor hayat, gözümden içeri sızıyor, kafamı uyuşturuyor, uykumun arasında parıldıyor. sebebi sensin, ama sana da sığmaz, hem taşar hem minicik kalır içinde. edirne.

medine

medeniyet dediğin tek kişi kalmış câna var.