23 Temmuz 2015 Perşembe

12. kat

rüyalarımda uçarım. yükselirim. yeşil tepeler, binaların çatıları, uzakta bir deniz.

bir gün gerçekten balkonumdan bunlar göründü. evleri basamak yaptım ve yükseldim.

iyi bir insan bunu yaptı. evi beyaz yaptı gitti. ev mavi ve beyaz oldu sonra.

birisinin gizlice resmine baktım, hakkında daha çok bilgi edinmek için. çünkü devamlı yanımda duruyor, kelimelerimi kullanıyor. sanki içimden çıkmış gibi oldu zamanla, önceleri asi bir yabancı iken. güzel bir ses tonu var ama çok konuşmuyor. benden önce gelip benimle gidiyor. sessiz bir itaati var. hayran heyecanı ya da âtıl bir mahkûmiyeti yok. bana katılıyor. benimle.

biten bir dersten sonra insanlar orada oturmaya devam ediyorsa bir maya tuttu demektir. ama ben bundan çok fazla beslenmek istemem. çünkü çok okşayıcı, çok yanıltıcı. öbür ucu çok tehlikeli.

tatlı bir cazibe insanı ısıtır, ama biraz fazlası farkettirmeden yakar. farkettiğinde tutuşmuş olursun.

kısa hamam seansları. sonra biraz soğukluk ve şerbet.

...

bir tarafta hiç işime gelmeyen, eğri ayna gibi bana görünüp duran, bana benim yamuk halimi sürekli gösteren bir görüntü. havalandığım noktadan beni ince iplerle yere bağlıyor. bir süre daha buralardayım galiba.