lens

bir kameranın arkasından yürüsem de araya giren camın berraklığında da sen varsın.

değer mi hiç

bu uygulama sayesinde gündelik hayatımı  egzotik bir gezi havasına yaklaştırıyorum bazen. samiha anne torununa günlük tutmuş, şimdi kitap oldu. bu olan bitene değer vermek biraz da. haber değeri var dersen değer de var dersin. 

yıllar önce bir roman yazmaya kalktığımda, hayata paralel bir hayatı boyuyor gibi hissedip iştahlanmıştım. şimdi yazmak boşluktaki bir yankı gibi. 

sabah olmadan

sabah bana söyledin en büyük, ya da tek olanı.

gün doğmamıştı, belki güneş sanarım diye daha aydınlanmadan herşey, söyledin

notalar biribirine yaklaşmıştı ısınmak için...

halbuki yanıyordu âlem bu bilgiyle...

hayatın matematiği

şükür bir iç sızısıyla geliyor ama ikisi birbirini götürmüyor. 

zeybek?

burası zeybeğin çıktığı yerse deniz niye hindistan cevizi özlü güneş kremi kokuyor?

hasta olmak

bodruma geldim ve öyle hasta oldum ki bilmediğim bir yatağın içinde saatlerce uyumuşum. dışarda deniz ve güneşin olmasını rüyalarımdan bir diğeri sanarak. irade sahibi olmamayı ve senin planının değil de başka bir planın süregittiğini başka türlü de anlamazsın.