8 Temmuz 2023 Cumartesi

zanaat

buralara geleli bir uzmanlık, bir ehliyet geliştirdim mi bilmem ama rolünü yapabilen, kendi sesini tanıyan biri gibi hissediyorum bazen. uzun zaman oldu, sürgünler başladı, bazı roller keskinleşti, yeni karakterler geldi, bayramda tatilde daha reyting yüksek olmalı tabii dizilerde.

yaşama sanatı diye birşey var, dengeli, dozunda, hissederek, kendi istediğine benzetmeden herşeyi, olanı görerek, kabul ve mücadele arasında, dinlemek ve konuşmak arasında, tatmak ve doymak arasında, kalmak ve gitmek arasında, çalışmak ve dinlenmek, kalabalık ve sükunet, paylaşmak ve durmak, ama hep severek, sevmek ve sahiplenmemek

20 Haziran 2022 Pazartesi

ankara yine

eşya havalandı annem İstanbul'a geliyor. Ankara tam bir kara şehri, yerinde duruyor, dönüşmüyor. o yüzden ara ara buraya dönmek istiyorum, burası dönülen yer olarak durmalı, İstanbul durulan yer olarak dönmeli..

dil sürçmelerim değişmiyor: hep Ankara'ya dönüyorum.

18 Ekim 2020 Pazar

öte

öteyi öteleme... kemale kem söz etme. 

23 Temmuz 2020 Perşembe

beklemek ayıptır

ankarada hastanedeki babamın vücudunu bekliyoruz. ruh beden duygular hisler hafıza bir bütünken kendini bir varlık olarak hissedersin. bu bağlantılardan biri ya da birkaçı birbirlerinden ayrılınca oyun dışısın.

ölümü bir mucize gibi hatta fantastik bir durum gibi duyumsuyorum, halbuki yaşamak da bir o kadar mucize.

yaşarken yalvarabiliyorsun. var olmadığını da bilirsen iyice...

7 Nisan 2020 Salı

şiirin zarları yere düştü

söze gelmez olana kelimeler üşüştü,
temiz çizgiler ve çok güzel renkler.

zarın içinden düştüğü el bekledi
çünkü yerde sahneleniyordu piyes

tenha sıkışma

kâbe de yanlız ama âlem ona secde ediyor. öyle bir fırsat ki, ilk defa mânâya dönmüş olabiliriz yüzümüzü. mekân yerini zamana bıraktı. bu yüzden daha şeffaf ve üstüste herşey. zaman hizaya getirmeye çalışıyor askerleri ama onlar yokuş aşağı hep birlikte birbirinin üzerine düşüyor. mânâda izdiham var, tek bir vücûdun tek bir mekânda mekânsız bir mutlak zamana koşması. galiba mahşerî kalabalık böyle bir şey.

muppet show

The Muppet Show TV Review

evde kalıyoruz ya, büyük bir dehşetle şunu farkettim. hayatım boyunca gösteriş için yaşamışım. evden çıkamamak bu gösterişi engelliyor. ekranlardaki buluşmalar çok kısıtlı. aslında böyle muppet show gibi sadece omzumun yukarısı ile iletişim kurmaya çalışmak esas sınır galiba.

aczimi bir tür felç duygusu ile anlatabilirim ki bu da bu mübarek gecede bana gerçekten içten dua ettiriyor. her türlü darda, hastalıkta, sıkıntıda olanlara...

28 Mart 2020 Cumartesi





ilk gerçekliğin dokunuşu. ya da hayatların sanal olduğunun delili. önder bey. şehir üniversitesinde ilk dost yüzlerden, pozitif, çalışkan ve işbirliğine açık, aksekili memleketlim. vefat etmiş. çok tanımadım, çok az vakit geçirdim ama gönül bağımız kurulmuş, o yüzden samimiyetle dua ediyorum. gönül bağı kopmaz.

27 Mart 2020 Cuma

zoom

görüntülü konuşmalar ile kendi yüzümle daha fazla beraber olmak, yüzleşmek. sonradan bunların kayıtlarına ulaşmak... dünya küçük bir kaşığın içinde yansıyan görüntülerimiz, içine doğru yansıyan, iç bükey bir küre. şimdilik bir tarafı açık ki görebiliyoruz. ya kapanırsa.

ev ise nohut pişen, örgü örülen, terlik ve pijamanın içindeki tek kişilik bir tiyatro. zaman düz ve sessiz, günün batması ve doğmasıyla geçtiğini anladığım, sakin. dış bükey aynada uzaklıklar fazla...

böyle bir modelleme yapıldı mı daha önce bilmiyorum.

"gerçek" dışbükey, "sanal" içbükey.

25 Mart 2020 Çarşamba

katı olan herşey buharlaşıyor

göremediğimiz virüsün bütün hayatımızı ele geçirmesi ve aldığımız tedbirlerin yine o görünmez şeye nasıl bir etkisi olduğunu bilmememiz.

bu bir tür yeni nesil gayba iman.

sokaklar boşalıyor, herşey çözülüyor, eğitim sanal oluyor. sanki hergün uzun bir bayramın yeni bir günü. evdeyiz, birbirimizi arayıp hatır soruyoruz. herkes evinde yemek yapıyor, çünkü restoranlar kapalı. kafeler kapalı.

yeni nesil bir halvet.

çok rahat bu hali gerçek sahibine çevirebilirsin: seni görüyorum ve senin için evdeyim. sen istediğin için.

sebep değil vesile... bunu da bugün ibn arabi hazretlerinden öğrendim. sebebi boş ver, vesileyi görebiliyor musun? sebepsiz olabilir birşey allah isterse ama vesile o işin lutfunun gizli olduğu yer... vesile neye vesile oluyor aslında onu farketmek gerek. seni nereye vasıl ediyor... vuslat nereye...

...

bu seyreklik, tenhalık ve sığlıkta kendimi, asıl kendimi gördüm göreceğim gibi geliyor bazen. billurlaşan bir görüntü gibi.