kafam iyi

çok sıradan şeyleri bir şiirin parçası gibi yaşıyorum sayende.

olağanüstü olanlar ise sıcak bir yara gibi, dokunulmaz.

rüya vadilerinin tepesinde, geniş yaylalarda, yaşanmış ya da yaşanmamış bütün hatıraların, kokuların, dokuların arasında bir serüven gibi hayat.

senin bahçenden bu dönüşümde ölümsüz oldum, biliyorum, ey gözlerine bakmaya doyamadığım, kıyamadığım.

uz

öksüz yetim, eğri büğrü. ama düzen bu.
ses varsa uzağa ulaşmağa, göz varsa uzaktakini görmeye. dokunmak boşluktan bedene. koklamak, görmediğini bulmaya.

düzen bu.

heyhat. ben ağlarım da gözyaşım ulaşmaz sevdiğime.

oku

Kitap okuyan insanları seyretmeyi kendim okumaktan daha çok seviyorum. Okşaya okşaya tam bir yönelişle ve sessiz. Sabah erken otobüste, yolda, çantalarından özenli bir törenle çıkarıp kitaplarını, yerine yerleşip ellerine kucaklarına yerleştirip okuyan insanlar. 

yukarı bakıp

rüzgar esince yıldızlar titredi uçmamak için.
martılar aynı yere doğru uçtu lodosun fısıldadıklarına uyup.

bütün aylar gitsin
güneşi isterim.

yanmaktan mı korktuk bunca asır, ne garip.