üce

yüce cücede yüceliğine eğildi, cüce yücede cüceliğine kalktı.

güz

çok güzel bir güz. havada gereksiz herşeyi temizleyen bir yükseklik var. bir şefin orkestranın son notasını yükseltmek için ellerini havaya kaldırışı gibi bir rüzgâr. dip köşe bir temizlik.

çifte vav

ya da "la feta illa ali ya seyfe illa zülfikar..."

red kit

o vapurun terasında gördüğüm acayip şey güneşin batışı değil de acaba dünyanın gidişi miydi? çünkü eğer dönen dünya ise, güneşe sırtını verip giden de odur. böyle arkasında güneşi bile bırakıp gidiyorsa, alışıp takıldıklarından da vazgeçebilir dünyanın üstündekiler...

bir yürüyüş eyleyelim

gece, fecre kadar saf saf inen meleklerin hatırına uzun uzun yürüyorum ve hep yürümek istiyorum. o gece indirilen harfleri tek tek okur gibi bir satır izinde, bir hattın izinde ilerlemek,
gece yürüyüşünde eski kavimlerin, hataları ve sevaplarıyla aynı kitaba girenlerin izinde.