hacı şakir

sembolizmdeki gösteren gösterilen arasındaki uzaklık arabi ile bitti. çünkü bütün ya da teklik zatıyla herşeyi kapsadı. birşey başka birşeye dönüşmedi. birşeye benzeme çabası da bitti. çünkü dönüşüm yoktur artık. eksik yoktur, tamı görmemek vardır. kötü yoktur, mutlak iyiye perde çekilir. zulmet yok, rahmete zulmetmektir zulmet.

köpükler söner. deniz kalır.

radikal ötekilik ve radikal berikilik...

insan içinde kendinin de olduğu herşeye birden "seni seviyorum" diyebilir mi?
insan kendinin olmadığı yeri görür mü?

dümdüz bir birliktelik bu bizimkisi, vasfa sığmayan.

aşure

alakasız bir video sanatçısının birden ortaya çıkıp workshop ortasında perşembe günü 10 muharremde halkalı'da aşure şenliklerini videoya çekeceğini söylediğinde odadaki bütün yabancıların dönüp o gün biz de gidelim mi diye yalvarır gibi bana bakmalarından hissettiklerim üzerinedir.

!

yahu ben ne şanslıyım yahu ben ne şanslıyım yahu ben ne kadar ama ne kadar şanslıyım.

dip

unutmuşum. zavallı küçük blogumu terketmişim. kırık dökük kelimeciklerimden mahrum etmişim. dip boyası gelmiş. herşey bir süreklilik vehminde ölümlü ya, ne tuhaf.