beklemek ayıptır

ankarada hastanedeki babamın vücudunu bekliyoruz. ruh beden duygular hisler hafıza bir bütünken kendini bir varlık olarak hissedersin. bu bağlantılardan biri ya da birkaçı birbirlerinden ayrılınca oyun dışısın.

ölümü bir mucize gibi hatta fantastik bir durum gibi duyumsuyorum, halbuki yaşamak da bir o kadar mucize.

yaşarken yalvarabiliyorsun. var olmadığını da bilirsen iyice...