19 Eylül 2007 Çarşamba

göl

bugün meteyi dinledim göle kadar yürüdüm. çok güzeldi. tekneler durdukları yerde şıngır şıngır sesler çıkarıyorlardı. bir şehrin bir yerde suyla dinlenmesi ne güzel. bir şehrin biryerlerde susması ne güzel. bir şehrin insanı susturması da öyle... şehir bitebildiği yerden konuşuyor, artık chicago'yu daha başka biliyorum, suların üstünden istanbul'a uzanabiliyorum. pusların arasından, mekanların arkasından göremediklerimi hissediyorum, hissettiklerimi görüyorum...

ve ördekler, evet ördekler... niye sıraya girdiniz bilemedim. hayran hayran seyrettim, aynı tarafa dönmüş ne yapıyordunuz öyle...

fotoğrafları uygun bir zamanda yüklerim, zira şu anda bir doküman gönderebilmek için lobiye inmiş bulunuyorum gecenin 1i itibariyle ve söylemesi ayıp pijamamın üstüne ceket giyip çıktım, tam ortadirek pazar sabahı ekmek almaya gider misali..

2 yorum:

mtbagli dedi ki...

Bu göl-denizi Chicago'nun, senin bahsettiğin haliyle, nedense, bana Aksekililer'in "irmağını" hatırlattı.

hicbirsey dedi ki...

sen de olayı pek bir piknikize ve lokalize ettin canım...