intibalar

resimlerden sonra birkaç kelime yazayım... san francisco biraz istanbul, bir nebze ankara, belki izmir ya da büyükada mı desem, biraz roma, yani velhasıl tuhaf bir akdenizliliği orda barındırmayı nasıl başarıyor bilmiyorum ama etkilendim. sokakta yaşayan birşeyler var, yavaşlayabilen ritmler, gevşeyebilen hisler. sıcak, terli... chicagodaki "kahvem elimde, ne olursa olsun yola devam, önüme biri çıkarsa excuse me" hali orada yok. meğer hippilik de oralarda başlamış, o ruhu hissettim... geri dönesim var. bir ara tekrar gidip martılara ekmek atmak lazım, boş boş etrafa bakmak lazım.