14 Aralık 2008 Pazar

döşemecinin kedisi

bazen yüzümü asıverip, astığımı da farketmeyip yeni evden minibüs caddesine doğru yürürken, o döşemecideki çirkin şişko siyah kedinin mutlululuğunu görüp rahatlıyorum. kumaşsız kanepeler, süngerler, ipler ve kumaşların arasında çok süslü maviş bocuklu karman çorman bilezikten bozma tasması ile hep vitrinde, kâh yalanıyor, kâh kurumlanıyor. çok çalışkan döşemecinin eli hiç boş değil, o da orda hep. döşemeci kapalı olduğunda da sadık bir vitrin aksesuarı.

Hiç yorum yok: