sefer ayı

bu blogun ismine sığınıyorum.
zihnimin bana yaptıklarını bir karınca sürüsünün talanı gibi izliyorum.
korkuyorum, saklandığım yerden çıkamıyorum.
büyüklerin manevi sırları döktükleri o kuyunun içine kabahatlerimi nasıl kusarım.
edep ederim.

elbet talan ederler de dururlar, kaç tane buğday ambarı var ki içimde...
kışın sonu bahardır.