9 Kasım 2015 Pazartesi

yaman...

içime herşey birden sığmıyor. hele en ulvi olanla en süfli olan birlikte sığışınca oraya, gül kokusuna çürük balık karışınca, ben iyice hasret kalıyorum gül kokusuna, güle. kendi içinde kendine hasret, zaten oraya çoktan yerleşmiş bir zarif sevgiliye hasret...

bu kadar yakınlıkta bu kadar hasret...

Hiç yorum yok: