pleasant st.

jat lag dedileri durumu kendimi muayene ede ede atlatmaya çalışıyorum. ama yaşadığım o uzun ve uzatmalı gündüzü chicago rehberi "for non tourists" gibi birseyler aramakla, noodle yiyerek filan atlatip geceye erişmeyi başardım. sabah da paşa gibi 8 30 da kalktım. demek ki buranın normaline yaklaştım.

odam güzel, binanın "frank lloyd wright"la bir alakası var sanırım ama bunu birazdan deske sabun olup olmadığını, pencerelerin nasıl açıldığını ve nereden su bulacağımı sorarken sormayi planliyorum. daha sonra da becerebilirsem daha detaylı ve etli butlu bir yazı yazmayı...