bozkırda düğün

genlerime mi şükredeyim, yaratıldığım toprağa karılmış, ayrılıktan damıtılmış gözyaşlarına mı? medeniyetin fışkırdığı anadolunun ana ana dolu dolu, binlerce mezarı bostan yapan bereketli toprağına mı? deli divane bir mestlikle oynaşan, her günü kır düğünü toprağım. koklaya koklaya öpmeli...

bu coşkum için burdan burhan öçal ağabeyimizin temizleyip parlatıp elimize tutuşturduğu "bozkırda düğün" parçasına, şıkır şıkır dökülen, şakır şakır yıkanan, yine de nedendir bilinmez içimizi parça parça eden parçasına özel teşekkür... şükürler teşekkürlere yönelir napsın, şükrün muhatabı yönsüz, yöneliksiz...