ainadamar

mekân cso. yani cumhurbaşkanlığı değil de onun chicago olanı. 1 değil, 3 değil, 5 de değil 6 kat çıktık. yine de sağlam altonun, muhteşem sopranonun sesleri geliyordu bize, yukarıdan görünen bu mide kaldırıcı görüntü, eserin dramatikliği ile uydu.

ainadamar, "ayn el dam" yani gözyaşı çeşmesi gibi bir anlama gelirmiş arapçada... eser garcia lorca'nın ispanyol iç savaşında öldürülüşü ile ilgili... flemenko tonları, zaman zaman neredeyse ud taksimine doğru giden araplaşmalar, çok enteresan ve etkili bir kararla bir kadın tarafından oynanan garcia lorca'yı temsil eden baş artistin muhteşem alto çığırışları, ölüm fermanı veren ispanyol adamın yırtık sesi. dinlerken arada kayboldum, uykuya doğru aktım ama biliyorum bu eserin güzelliğindendi. bazı anlar o kadar güzeldi ki, elimden gelip de o ana hakkını verecek duygulanmayı yaşayamadım. keşke birdaha daha önden, o üç kadının yüz ifadelerini görebilerek ve bu hisleri paylaşabileceğim birisi ile seyredebilsem.

kültür mantarının gününün diğer önemli olayı ise şu: jesus christ superstar'a bilet buldu! gençliğimin ezberi, rocker günlerimin neşesi, arkadaşlarla ara vermeksizin yarım saat filan bütün parçalarını birbirine bağlayarak söylediğimiz, bıkmadığımız o coşku dolu eser... 19u tam gitmeden bir gece önce, amerikaya veda etkinliği...