dönüyoruuuuum

evet gün geldi, yine hareketleniyorum ama buna "dönmek" diyorlar. dün "jesus christ superstar"a gittim, sevine sevine izledim, hatıralarım ve hafızamla karıştıra karıştıra. kurgu, danslar ve sahneyle iyice zenginleşmiş. en sonunda pek güzel havalandı ve göğe yükseldi isa peygamber. benim içim bir son amerika sahnesi olarak ayrıca etkileyici oldu tabii. hele dışarı çıkıp da buz gibi havada son downtown turumu yaparken (dün elimde kolayla yürürken, son yudumuma doğru kola ağzıma katı olarak geldi, o derece!) dolunay tarafından selamlanmak... içim kıpır kıpır olmakla pek gündelik eşya dertleri arasında gidip geliyor. oturup yazı yazmak için fazla kıpırtılıyım.

bu blogun ömrü nereye kadardır bilmem ama daha meramım bitmedi sanki, dilim elim şişik, biraz daha...