ya da amerika sonrası durumlar

evet bu tek tek vakalar ruh halimi vermiyor biliyorum. ellerimdeki ağrılar ve vücudumdaki hafiften yaşlanmış hissi jet-lag kisvesi altında kabullenip perde arkası yaptıktan sonra hayata yavaş adaptasyonlarla karışıyorum. önümdeki yemeği yavaşça bitirir gibi sakin yaşamak. ama bir gün içinde yaklaşı 60 kişiyle henüz hayatta olmayan soyut ve afaki projeler konuşmak üzerine dayalı işimi hakkıyla yerine getirebilmek kolay değil. yeni yöntemlerim: soytarmak, kısa kesmek, tek ve çapıcı bir örnekle olayı kapatmak. karşındakini henüz kavrayamadığı bir süreçte debelenen, ormanda kaybolmuş biri gibi algılamak... tasarımın kaygan yollarında...