ali usta

minicik bir adam, bir cuma günü tuvaletlerimi kırdı. minicik ellerini kanalizasyon boruları, inşaat çamurları ve çimentoya sokarken, bir seramik sanatçısından daha hassas ve zarifti. bütün gün sessizce çalıştı. bitirdiği yeri tertemiz sildi. akşam eve geldiğimde cinlerimi hergün dirilten o makus koku ve beynimin içini kemiren küçük firavun sinekleri gitmişti. güzel kokularla örtülen bir opak kapalılık değil, suyun ya da ahlâkın kendisi gibi şeffaf ve temiz bir iz bıraktı. ellerine sağlık, ellerinden sağlık...