beyaz

rengim değişti, beyaza çalıyor, kısa bir şiir gibi bitiverecek bu. etkisi sonsuz, kendi kısacık bir aydınlık, bir flaş çakması, o yüzden beyaz. buranın renklerinde, buranın yeniliğinde, buranın sessizliğinde.

iki kutbu kavuşmayan, tam çekilirken bir denge noktasında duran mıknatıs var mıdır? gece ve gündüz müyüz ki biribirimizi kovalayalım? gezegen miyiz ki güneşin yörüngesinde sonsuza kadar dönelim? yoksa pervane misali bir lahzada ölmek mi, ah ediverip sessizce şehadet mi şiarımız?