olsun...

evet güzel uzun kalem gibi ağaçlardan başka birşey yok ama öyle bir temiz hava var ki burada, bir kere değil, bir kaç kere üstüste çarptı beni... şimdi de bir hafta içinde herşeyi birden toparlayabileceğime dair bir inanç yarattı bende beynimdeki oksijenler ya da başka biryerlerdeki başka birşeyler. bir yandan uic'de yapmayı düşündüğüm sunuşu hazırlarken, geçen sene bu zamanlar mardin'de olduğumu hatırladım içim ezilerek, bir yandan da yarım yamalak başlayıp başlayıp bıraktığım makale kırpıntılarının nasıl da hep aynı şeyi söylediğini. kırpık yıldızlardan bir ay çıkar mı acaba?